Panama op het Hoofd

Rond 1900 draagt vrijwel iedere man nog een hoed. Na de Tweede Wereldoorlog is van die situatie niet veel meer over en de opkomst van de auto geeft de hoed de definitieve nekslag. Alleen de klassieke strohoed weet zich nog te handhaven en het zijn vooral de Britten die het gebruik van de panama en masse laten herleven op officiële happenings als Royal Henley Regatta en het met beschuit en aardbeien omgeven Wimbledon. Naast de Engelsman die zich aan de grandeur van de strohoed vastklampt, vinden de Spanjaard, Zuid-Amerikaan en Italiaan de strohoed het ideale wapen tegen de zon. In Amerika heeft de baseball cap de strohoed verdrongen en dat terwijl Theodore Roosevelt een pleitbezorger van de hoed genoemd mag worden. In 1906 bezocht hij Panama om er de aanleg van het kanaal te inspecteren. Hij was de eerste president die zich gedurende zijn ambtstermijn buiten de Verenigde Staten begaf. Amerikanen zagen foto's van Roosevelt in tropenpak en met een strohoed op, hetgeen in hun land uitliep op een rage. De hoed werd geassocieerd met Panama en heet nog steeds zo. Ook toen al werd hij gemaakt in Equador. Een soort palmblad van de jipi-japa-boom (spreek uit giepie-gappa) vormt de basis. De plooibare bladen worden in de bergdorpjes gesneden en gevlochten en moeten om hun souplesse te behouden onder water worden gevlochten. Voor wie zich wil verdiepen in vierhonderd jaar Panama hoedenhistorie is zojuist het fraai uitgegeven boek 'Panama A Legendary Hat' verschenen. Zelfs ongelezen brengen de tientallen grote kleurenfoto's het leven en de resultaten van de hoedenvlechters haarscherp in beeld.

199807